Istnieje kilka sytuacji, w których rezygnuję z  niewidocznych technik łączenia dwóch kawałków swetra i decyduję się na klasyczny szew. Czasami to staromodne podejście ma wiele zalet! Wszystko zależy od konkretnego projektu – wszak nie istnieje wyłącznie jedno, dobre rozwiązanie każdego dziewiarskiego problemu, prawda?

Niezwykle rzadko zdarza mi się jednak używać igły do łączenia rękawów z korpusem. W większości przypadków dziergam swetry od góry, dzięki czemu w łatwy sposób mogę wykonać rękawy używając “żywych oczek” lub nabierając je wzdłuż stworzonych wcześniej otworów.

Jednakże tym razem, dziergając sweterek Felicia, zabawa z igłą była wręcz niezbędna. Dlaczego? W tym projekcie zdecydowałam się użyć wyjątkowego panelu warkoczowego, który ma ściśle określony kierunek. Jako że zapragnęłam ozdobić tym wzorem nie tylko korpus, ale również rękawy, by uzyskać spójny, estetyczny wygląd (nie chciałam by warkocze były “do góry nogami”) obie części musiały zostać wykonane od dołu do góry. Szycie było więc niezbędne by uzyskać sweter idealny! A jak wiadomo, ręcznie dziergany przez nas sweter po prostu musi być jak najpiękniejszy, prawda?

Ale, tak jak wspomniałam, szycie mi niestraszne! Mam nadzieję, że myślisz podobnie, a jeśli nie, to wierzę, że po przeczytaniu tego posta, pełnego przydatnych wskazówek, zmienisz zdanie! Gotowa?

Ten tutorial dotyczy mocowania rękawów w sweterku Felicia, ale nic nie stoi na przeszkodzie byś użyła ich w dowolnym projekcie o podobnej konstrukcji!

Czego potrzebujesz?

  • igła dziewiarska
  • włóczka – użyj tej samej włóczki, z której wykonany jest sweter
  • otwierany znacznik oczek lub agrafka
  • nożyczki
  • i oczywiście projekt dziewiarski!

Naszym pierwszym krokiem będzie zlokalizowanie środka rękawa. W tym celu złóż go na pół, tak by nitka, pozostała po zamykaniu oczek, znalazła się w miejscu złożenia dzianiny. Miejsce, które nas interesuje, znajduje się dokładnie po drugiej stronie. Zaznacz je używając otwieranego znacznika lub agrafki. W przypadku projektu Felicia, warkoczowy panel znajduje się dokładnie na środku rękawa, co oznacza, że możesz pominąć ten krok i wpiąć znacznik pośrodku tego panelu, tak jak pokazano na zdjęciu poniżej.

Ułóż korpus swetra na płasko, przodem do góry, a rękaw, wciąż złożony na pół, tak, by górna jego krawędź znajdowała się blisko otworu na rękaw. Nawlecz igłę, ale nie ucinaj nitki z kłębka. Nie jest to konieczne, ale dzięki temu nie musisz zgadywać jak długi kawałek włóczki będzie Ci potrzebny do szycia.

Szycie rozpoczniesz dokładnie na środku pachy. Dla tego projektu możemy użyć powszechnej metody “trzy oczka na cztery rzędy”. Co to oznacza?  W trakcie szycia, na każde trzy oczka z rękawa przypadają dokładnie cztery rzędy korpusu.

Wskazówka!

By mieć pewność, że możemy skorzystać z tej zasady, sprawdź swoją próbkę i oblicz ile rzędów przypada na jedno oczko. Proporcje mogą się różnić w zależności od użytego ściegu!

W przypadku rękawów będziesz używać poziomych pętelek, które znajdują się zaraz przy krawędzi zamkniętych oczek. Powinnaś użyć każdej pętelki i użyć jej wyłącznie raz. Spójrz na zdjęcie poniżej:

Jeśli chodzi o korpus, do szycia będziesz używać oczek brzegowych oraz pętelek pomiędzy nimi:

Algorytm postępowania jest bardzo prosty:

Krok 1: przełóż igłę przez pętelkę na rękawie.
Krok 2: przełóż igłę przez oczko brzegowe na korpusie.
Krok 3: przełóż igłę przez kolejną pętelkę na rękawie.
Krok 4: przełóż igłę przez pętelkę pomiędzy dopiero co użytym oczkiem brzegowym a następnym.
Krok 5: przełóż igłę przez kolejną pętelkę na rękawie.
Krok 6: przełóż igłę przez kolejne oczko brzegowe na korpusie.
Krok 7:
przeciągnij delikatnie nitkę przez oczka, tak by szew był zwarty, ale pozostał elastyczny.

Powtarzaj powyższe kroki aż dotrzesz do panelu warkoczowego. W tym momencie istotne jest by delikatnie zmodyfikować nasz algorytm – ścieg warkoczowy ściąga nieznacznie dzianinę, przez co próbka posiada inne proporcje niż w pozostałej części swetra. To oznacza, że musisz zmniejszyć częstotliwość użycia oczek korpusu w stosunku do oczek rękawa – prościej mówiąc, od czasu do czasu stosunek będzie wynosił 3:3 zamiast 3:4 jak to miało miejsce przy ściegu gładkim.

Ale nie martw się – nie ma potrzeby wykonywać dodatkowych obliczeń! Jest to niewielka długość, dzięki czemu możesz ułatwić sobie ten proces obserwując robótkę i modyfikując algorytm w trakcie szycia. Wykonuj dalej zszywanie, omijając od czasu do czasu krok 4 i jednocześnie kontroluj na bieżąco pozostałą odległość do środka rękawa i środka ramienia. Pamiętaj, że miejsce oznaczone znacznikiem oraz szew na ramieniu muszą się spotkać.

Wykonaj te same kroki dla drugiej strony swetra, zaczynając od zmodyfikowanego algorytmu wzdłuż warkoczowego panelu, a następnie wykonaj kroki 1-7 dla pozostałej sekcji rękawa. Upewnij się, że Twój szew jest zwarty, dobrze trzyma formę i jednocześnie pozostaje elastyczny. Nitka szwu nie powinna być widoczna po prawej stronie.

Na sam koniec pozostaje nam uciąć nitkę, zrobić supełek, tak by nasz szew się nie poluzował, a następnie wpleść luźne końce w szwy po lewej stronie swetra. I gotowe! Jeszcze tylko szybkie przymocowanie drugiego rękawa i można nosić nowy sweterek z dumą i uwielbieniem!

Marzena