Dostępnych i znanych powszechnie metod zszywania dzianiny jest wiele. W zależności od potrzeb i pożądanego efektu możemy łączyć wydziergane kawałki przy pomocy drutów, szydełka lub igły, zarówno na prawej jak i na lewej stronie, używać zakończonych krawędzi lub “żywych” oczek. I w zależności od wybranej metody otrzymać absolutnie niewidoczny szew lub wyraźną linię łączenia, która w estetyczny sposób rozdzieli ozdobne ściegi lub też ustabilizuje dzianinę.
Prawie 8 lat temu, gdy pracowałam nad jednym z moich pierwszych projektów – sweterkiem Merigold – uświadomiłam sobie, że niestety żadna z tych ogólnie znanych metod nie jest w stanie spełnić moich oczekiwań. Mój wewnętrzny perfekcjonista nie zezwalał na żadne ustępstwa, nawet te najmniejsze, dlatego postanowiłam wymyślić coś zupełnie nowego!

Metoda, którą dziś chciałabym Wam pokazać jest moim autorskim pomysłem. Nie wykluczam jednak, że pomysł ten pojawił się już kiedyś w głowie niejednej dziewiarki na świecie i bardzo możliwe, że istnieje już metoda, która zapewnia dokładnie taki sam lub bardzo zbliżony efekt. Mimo to z ogromną radością podzielę się z Wami moim sposobem na uzyskania estetycznego, płaskiego i elastycznego łączenia złożonego wyłącznie z pojedynczego łańcuszka oczek.

One-stitch seam składa się, jak już wspomniałam we wstępie, wyłącznie z pojedynczego łańcuszka oczek. Różni się więc dość znacząco od znanej metody 3-needle bind off, gdzie co prawda możemy otrzymać łańcuszek, ale również dodatkowe zgrubienie wynikające z zamykania oczek. Różnicę doskonale widać na poniższych zdjęciach:

one stitch seam
One-stitch seam
3 needle bind off
3-needle bind off

By móc wykonać One-Stitch Seam oczka powinny pozostać “żywe”, czyli niezamknięte. Oba kawałki, które chcemy zszyć muszą posiadać dokładnie taką samą liczbę oczek i znajdować się na dwóch oddzielnych zestawach drutów. Jeśli chciałabyś wykonać ten szew na bocznych krawędziach (na przykład z boku swetra), możesz podnieść odpowiednią liczbę oczek wzdłuż krawędzi i postępować tak jak w przypadku “żywych” oczek.

Czego potrzebujesz?

  • włóczka – możesz użyć tej samej włóczki, którą wykonałaś sweter, włóczki kontrastowej lub ozdobnej, a nawet dwóch nitek by jeszcze bardziej uwypuklić ścieg. W przypadku sweterka Merigold użyłam pojedynczej nitki w tym samym kolorze. W projekcie Rosemary, by osiągnąć mocno rustykalny i pulchny efekt, łączenia wykonałam przy użyciu dwóch nitek.
  • drut warkoczowy
  • dwa odpowiednio przygotowane kawałki dzianiny (patrz akapit powyżej)
  • nożyczki

Przygotowanie: przygotuj oba kawałki dzianiny, kładąc je obok siebie, prawymi stronami do góry, tak jak pokazano na zdjęciu. Jeśli część znajdująca się z prawej posiada po lewej stronie długi kawałek włóczki, to może on posłużyć nam do wykonywania szwu. W takiej sytuacji spruj pierwsze oczko z prawego drutu by ułatwić zszywanie. W przeciwnym przypadku weź nową nitkę i pozostaw pierwsze oczko bez zmian.

Uwaga: wykonanie pierwszych ściegów może wydać Ci się niekomfortowe. Wykonuj je powoli i z uwagą. Praca nad kolejnymi ściegami jest o wiele łatwiejsza!

Rozpoczęcie zszywania: przełóż pierwsze oczko z prawego drutu na lewy, następnie przerób dwa pierwsze oczka z lewego drutu razem na prawo (k2tog). 

Krok 1: zdejmij nowo powstałe oczko z prawego drutu na drut warkoczowy i ustaw z przodu robótki.

Krok 2: pilnując by nitka znajdowała się cały czas z tyłu, pomiędzy kawałkami, przełóż następne oczko z prawego drutu na lewy i przerób dwa oczka razem na prawo (k2tog). Pozostaw nowo powstałe oczko na prawym drucie.

Krok 3: przełóż oczko z drutu warkoczowego na lewy drut, uważając by go nie przekręcić.

Krok 4: przełóż pierwsze oczko z prawego drutu na lewy.

Krok 5: przeciągnij drugie oczko z lewego drutu nad pierwszym (PSSO).

Krok 6: powtarzaj kroki 1-5 dopóki nie zamkniesz wszystkich oczek. Utnij nitkę i przeciągnij ją przez ostatnie oczko by zamknąć szew.

Zapraszam Was również do obejrzenia filmiku na moim nowym kanale na YouTubie, gdzie wykonuję trzy ściegi opisanego powyżej szwu. Polskie napisy dostępne w ustawieniach!

Wskazówka

By osiągnąć elastyczny i jednocześnie estetyczny szew, kluczowe jest odpowiednie naprężenie nici. Oczka łańcuszka powinny być kształtne, bez nadmiernego luzu i podatne na rozciąganie. Jeśli po wykonaniu kilku ściegów Twój szew nie spełnia tych wymagań, zacznij pracę od nowa zmieniając odpowiednio naprężenie nici.

Jeśli chciałabyś wypróbować ten szew w gotowym projekcie, polecam Twojej uwadze sweterek Merigold oraz jeden z moich ostatnich projektów – sweter Rosemary.

Marzena